داستان های پریا و پوریا

مادر، پوریا را صدا کرد و گفت: پسرم موقع ناهار است، سریع بر و و نان بخر وبیا. پوریا، جواب داد، چشم مادر، الان می‌روم. پریا گفت: من هم می‌خواهم با پوریا به بیرون بروم. اما مادر مخالفت کرد و به او جواب داد که او زود می‌رود و برمی‌گردد. پریا بعداز رفتن پوریا، تصمیم […]

شب حادثه زمستان سردی بود و تقریبا، هرروز برف می بارید.همه جا، اکثر مواقع پراز برف و یخ بود. آقای بهاری، همسایه خانه پریا و پوریا، درطبقه پایین خانه آن‌ها می نشست. او مرد بسیار فهیم و مودب و مهربانی بود و در آن سرمای شدید و برف ، هرروز با موتور وبه سختی، به

خداحافظ همسایه از داخل کوچه صدای هیاهو و سرو صدا و بازی بچه‌ها می‌آمد.  مادر مشغول انجام کارهایش بود. پریا و پوریا هم، وسط اتاق نشسته بودند و دور و برشان، پراز وسایل نقاشی شده بود، به طوری که  مانند، میدان مین، پاگذاشتن در همه جایش خطرناک بود. هیچ کسی نمی‌توا نست در آن قسمت

چهارشنبه سوری    نزدیک سال نو بود. خانه‌ی پریا و پوریا هم مثل بقیه خانه ها، حال و هوای قشنگی داشت. همه درتکاپوی خانه تکانی و نظافت و خرید بودند. و دراین روزها، همه به یکدیگر، کمک می‌کردند. آن‌روز، نوبت به نظافت اتاق پریا بود وازصبح، با کمک پوریا ومادر، تمام  قفسه و کمدهای کتاب

پد،رقول داده بود، که برای آخرهفته، همگی با هم به شهربازی بروند. پریا و پوریا بی صبرانه، منتظر روز جمعه بودند وبرای خودشان کلی نقشه کشیده بودند که حسابی خوش بگذرانند.جمعه، ازصبح، خانواده در تکاپو بودند. پریا و پوریا به منظم کردن اتاقشان، پرداختند. حمام کردند و به ماد، برای آماده کردن ناهار کمک کردند.

میهمان های پدر آن روز، از صبح، در خانه‌ی پریا و پوریا، جنب وجوش زیادی بود. پدر، در هر ماه، یک  شب، دوستان و همکارانش را به خانه، دعوت می کرد، تا دور هم، جمع شوند و دیداری تازه کنند. در این جلسه هم دیدار می کردند، هم به مسایل اقتصادی در زمینه شغلشان رسیدگی

قصه های پریا و پوریا یکی از روزهای گرم و طولانی تابستان بود، از آن روزهایی که انگار ساعت متوقف شده و روز طولانی خیال تمام شدن نداشت. مادر مهربان پریا و پوریا، برای هرروز بچه ها، یک برنامه‌ی آموزشی، تفریحی داشت. آن روز را هم برنامه پیاده روی درنظر گرفته بود. وقتی پیشنهادش را