ماشین حمل بار، جلوی درب فروشگاه بزرگ کفش فروشی شهر ایستاد. کارگران همه کفش‌ها ودمپایی‌ها را به داخل مغازه منتقل کردند و بعد از گرفتن رسید و تحویل اجناس به فروشنده،از آن‌جا رفتند. صاحب فروشگاه، با کمک کارگرها همه کفش‌ها را درجاها و طبقات مخصوص خودشان چیدند و فروشگاه را برای خرید مشتریان آماده کردند. […]
هرروز صبح، به غیر از روزهای تعطیل، این رویداد تکرار می‌شود. او باید سر ساعت، در محل کارش ساعت ورود ش را کارت بزند. مادر تند و سریع کارهایش را می کند و به سختی مرا بیدار می‌کند و درحالی که من هنوز خواب آلود هستم . چشمهایم را به زور باز می کنم .
در روزگارانی نه خیلی دور، دریک کاخ بزرگ و اشرافی خانواده پادشاه زندگی می کردند. خداوند به پادشاه و همسرش، یک دختر زیبا هدیه داده بود که پرنسس صدایش می کردند. پرنسس درخانواده سلطنتی، بزرگ و بزرگ‌تر می شد و از بس که هرچیزی خواسته بود برایش محیا کرده بودند، دیگر هیچ چیزی راضیش نمی
لباس مخصوص پرنسس بیشتر بخوانید »
کوچه بلند و طولانی بود. تمام خانه ها نوسازی و بازسازی شده بودند. غیرازخانه‌ی مرموز که هنوز قدیمی و مخروبه شده بود و هیچ کسی درآن تردد نداشت. صحبت های زیادی درمورد این خانه و اهالی آن در محله پیچیده بود. هرکسی، چیزی می گفت. خانه ای بزرگ و پراز درخت های قدیمی که یک
پشت سیم‌های خاردار بیشتر بخوانید »
مدرسه پر از هیاهوی بچه‌ها بود. از تنها اتاق طبقه دوم خانه، حیاط مدرسه کناری دیده می‌شد. با این که بانو، پیر شده بود ولی هنوزعاشق بچه‌ها بود و صدای بچه‌ها به او آرامش می‌داد . ساعت ها برروی صندلی راحتیش می‌نشست و آنها را تماشا می‌کرد. همسرش، به دیارباقی شتافته بود و دختر و
نگرانی و اضطراب را درهمه خط‌ها وچین و چروک‌های صورتش میتوانستی ببینی. هربار که رادیو مارش عملیات می زد، دل او هم مانند دل بسیاری از مادران دیگر این سرزمین، به دل‌شوره می‌افتاد و انگار که درآن رخت می‌شستند، تو دلی‌هایش به تلاطم می‌افتادند و این دل نگرانی و زلزله تا زمانی که خبری از
خوشحال بود، که امروز به دانشگاه نمی رود. دیشب آخر وقت، از طرف استاد، پیامکی آمد، که به دلایلی امروز کلاس ندارند و رفتن به دانشگاه لزومی ندارد. پس تصمیم گرفت، کمی بیشتر از روزهای تعطیل دیگر در رخت‌خواب بماند. خانه ساکت بود. پدر به شرکت و مادر به دانشگاه رفته بودند. خانه آنها فضایی
آقای مدیر به تازگی دفتر جدیدش را افتتاح کرده بود. او تمام تلاشش را کرده بود که از زیباترین، بهترین و مرغوبترین اجناس درچیدمان اتاقش استفاده کند. میز کار آقای مدیر، تازه ساخته شده بود. جنس میزازچوب گران قیمت وبه رنگ قهوه ای سوخته و بوی نوبودن آن درهوا پخش شده بود. روی آن هم
خودکار آبی خودکار قرمز بیشتر بخوانید »
حبیب مثل همیشه، درکنار حیاط مشغول آب و دانه دادن به پرسفید بود. او آن قدر این کار را باعشق انجام می‌داد که گذر زمان را نمی فهمید و ساعت ها با اومشغول بازی می‌شد. حتی هنگام غذا خوردن باید او را برروی زانوی خودش قرار می داد تااین که خیالش راحت باشد و از
نفت خوراکی دست های کوچولوو نرم و نازش را که نوازش می کردم تمام غصه هایم فراموش می شد. و درآغوش گرفتنش مرهمی بود برای زخمهای عمیقی که توی این یکی دوساله برجسم و روحم نشسته بود. زخمی که براثر یک ازدواج ناخواسته و مصلحتی از طرف پدر تایید شده بود و مرا که تازه