در دیماه 1403 فرصتی پیش آمد که با تعدادی از دوستان مهربان و اهل دل به سفری کوتاه اما پر بار به شهر زیبای گلپایگان برویم. شهری پر از تاریخ و قدمت و زیبایی و افتخار.
فاصله تهران تا گلپایگان 347 کیلومتر است. ساعت 2 بعدازظهر با سواری حرکت کردیم. از جاده قم، ساوه، سلفچگان، دلیجان و گوگد عبور کردیم تا به شهر گلپایگان رسیدیم.
برای اسکان به منزل شخصی یکی از دوستان بسیار مهربان و میهمان نواز رفتیم و بعد از خوش آمد گویی و استراحت کوتاهی به گشت زنی در شهر پرداختیم.
غروب به منطقه تفریحی بهشت مادر در بلوار حسن حافظ رفتیم. منطقه گردشکری بسیار بزرگی که پر از آلاچیق و اتاقک های شیشه ای بود که هم وسایل گرمایشی و هم سرمایشی در آن محیا بود. این عمارت در سه طبقه ساخته شده بود. آب نماهای رنگی زیبا و پرندگان زیبایی که در قفس ها به نظاره مسافران مشغول بودند.
به همراه داشتن مقداری تنقلات و کیک مخصوص شب یلدا و یک ست چای برای داشتن یک دورهمی شبانه در هوای پاک و خنک منطقه حال خوشی را برای ما رقم زد و ساعت 12 به منزل برگشتیم.
شما را به دیدن عکس ها و زیبایی های این شهر تاریخی دعوت می کنم.