آیا می خواهم وگن بشوم؟

 در اینجا می‌خواهم تجربیاتی که از زمانی که وگن شدم  به دست آوردم را برای شما توضیح بدهم.

البته توقع ندارم که شما از روش وگن ها پیروی بکنید. چون هرکسی بهتر و بیشتر شرایط جسمی خودش را می شناسد و باید خودش تصمیم بگیرد که چه روشی برای او بهتر است. 

ولی چون این مسیر برای من خوب و مفید بود، تجربیاتم را با شما به اشتراک می گذارم.

من همیشه مصرف انواع گوشت ها و لبنیات مخصوصا شیر را به مقدار فراوان در سبد غذایی خانواده داشتم و همیشه از ضعیف شدن و کم خونی می ترسیدم،. اما پس از تحقیق در مورد اثرات گوشت ها و لبنیات و فواید و مضرات آن مخصوصا برای سنین 50 سال به بالا به فکر فرو رفتم و با خودم گفتم این روش را هم امتحان می کنم تا ببینم چه جوابی می گیرم. 

بعد از اینکه تصمیم گرفتم که یک وگن بشوم، در تغذیه خودم  اصلاحات و تغییراتی  ایجاد کردم.

البته که نتوانستم به صورت ۱۰۰ درصد، همه مراحل را به انجام برسانم. اما در بعضی موارد فکر می‌کنم که موفق شده باشم.

مثلاً در این مسیر جدید، توانستم مقدار 6۰ درصد مصرف شکر و شیرینی را کم کنم.

حدود ۷۰ درصد مصرف گوشت سفید راکاهش دادم.

  مصرف لبنیات را هم حدود ۵۰ درصد کاهش دادم، مثلاً کره را ۱۰۰ درصد حذف کردم.

شیر و خامه را ۹۰ درصد حذف کردم. 

ماست و کشک را هم حدود ۵۰ درصد از سبد غذایی خودم حذف کردم.

بستنی را هم که خوراکی مورد علاقه‌ام بود نزدیک ۹۵ درصد از سبد غذایی خودم حذف کردم.

 مصرف تخم مرغ را خیلی کم کردم ولی هنوز نتوانستم  100 درصد حذف کنم.

 کارهایی را که برای وگن شدن، انجام دادم عبارتند از:

جایگزین کردن مصرف میوه و سبزیجات بجای تنقلات شیرین.

 مصرف  انواع کلم و لوبیا را بیشتر کردم.

به جای شکر سفید شکر قرمز تهیه کردم.

مصرف حبوبات مخصوصا ماش را به مقدار زیادی بیشتر کردم.

روغن نارگیل را به سبد خوراکی  آم اضافه کردم.

مصرف دانه‌های گیاهی ( تخم گشنیز) و…را بیشتر کردم.

 گوشت و سوسیس و شکلات صبحانه مخصوص وگن‌ها را تهیه و مصرف کردم.